ВЕСНА

Передчуттям загомоніли далі:

Сніги й льоди відкинувши, земля

В пориві гордощів, у юнім шалі

Свою дівочу вроду оголя.

 

Лани сміються рунню, а дерева,

Нагі й налиті соками, в листву

Ховаються, немов Адам і Єва,

В яких жага збудила кров живу.

 

WIOSNA

 

W powietrzu wieją upojenia szumy,
Spod zasp śniegowych, spod lodowych płyt.
W młodzieńczym szale piękności i dumy
Ziemia odsłania swój dziewiczy wstyd.

 

Pól się zielone śmieją obietnice
I prężne sokiem, nagie ciała drzew
Liśćmi się kryją, jak pierwsi rodzice,
Gdy dreszcz rozkoszy obudził w nich krew.

Жовтень 21, 2016, 14:43
Кількість переглядів - 18
Подобається - 0
Дані опрацьовуються...

Напишіть відгук